فرهنگ اصطلاحات ستاد

آشنایی با برخی از اصطلاحات رایج در ستاد مرکزی:

با توجه به اینکه بسیاری از همکاران شعب و مراکز درمانی اطلاعات دقیقی از وضعیت ستاد مرکزی ندارند و بعضا فکر می کنند همه ستادیها تنبل و مفت خور و نالایق هستند. لذا در اینجا برخی از اصطلاحات رایج در ستاد مرکزی جهت تنویر افکار این عزیزان معرفی می گردد. در این اثنا موضوع مورد نظر هم روشنتر خواهد شد.

- هلو ها: منظور از هلو تعدادی از جوانان (مذکر) رعنا و خوش تیپ که بین بیست تا بیست و پنج سال سن داشته و همراه با مدیر عامل غیر قانونی سازمان و البته با قراردادهای دو سه میلیونی به طبقه نهم سازمان تشریف آورده اند و ضمن خرابکاری و دسته گل به آب دادن، برای احراز پست های مدیریتی در سنوات آتی کسب تجربه می نمایند. همچنین یکی از وظائف خطیر این عزیزان، ارائه راهنمایی و مشاوره های همه رقم به مدیر عامل علامه سازمان می باشد. و در بعضی موارد همکاران و ارباب رجوع معترض را در طبقه نهم نصیحت نموده و به راه راست هدایت می نمایند.

- موقرمزی (و دار و دسته اش): منظور از موقرمزی یکی از مدیران به اصطلاح ارزشی سازمان است که علاقه عجیبی به تغییر رنگ موهایش متناسب با مد روز و فراتر از آن داشته (یه جورایی مانکن تشریف دارند) . ایشان بواسطه فعالیتهای خستگی ناپذیر در انتخابات ریاست جمهوری با سرعت نور در سلسله مراتب سازمانی رشد نموده و معاون حقوقی و امور مجلس سازمان شدند. این آقای موقرمزی در حالیکه عرضه تقسیم جو (و یا علوفه) بین دو یا تعدادی از چهارپایان را ندارد ولی ادعایش کهکشانها را هم پاره می کند. ایشان تا چند روز پیش یکی از سیاستگذاران سازمان و هدایت کنندگان اصلی آقای ذبیحی بودند، ولی چون داشتند زیرآب مدیر عامل را میزدند (تا خودشان مدیر عامل شوند)، مورد غصب ایشان واقع شده و از کار برکنار شدند، تا جائیکه چند روز اول حتی اجازه ورود به سازمان را هم نداشتند ولی اخیرا این محدودیت ها کمتر شده و ایشان مجاز به رفت و آمد به سازمان شده اند ولی هنوز اجازه داخل نمودن اتومبیل شان را کسب نکرده اند.
یکی از شیرین کاری های موقرمزی این بوده که فیش حقوقی اش را به نمایندگان مجلس نشان میداد و درحالیکه از زیادی حقوقش شکایت می کرد، می گفت آقا ببینید تو سازمان چطور حق کارگران را می خورند! آیا انصاف است به ما این همه حقوق می دهند؟ یکی دیگر از هنرهای این بشر این بوده که تا می توانسته زیرآب بقیه همکاران از جمله دوستان قدیم و جدید را می زده. یکی دیگر از ویژگیهای بارز این بنی آدم این بوده که بغیر از خودش کسی را آدم حساب نمی کرده و خیلی چیزهای دیگر... البته از این گونه افراد تو ستاد مرکزی بازهم داریم که دار و دسته موقرمزی از آن جمله هستند. این مورد را بعنوان مشت نمونه خروار عرض کردم.

- مدیران وارداتی: این عزیزان از پدیده های مدیریت کشور می باشند که همین چند وقت پیش (قبل از ورود به سازمان تامین اجتماعی) کشف شده اند (علیرغم اینکه بعضا قبلا مدیریت نکرده اند)، و برای هدایت سازمان بخت برگشته تامین اجتماعی از سازمانهای دیگر ترانسفر (منتقل) شده اند، مثل بازیکنان حرفه ای فوتبال. همانطورکه تیمهای حرفه ای فوتبال با پرداخت مبالغ هنگفت، ستارگان تیمهای دیگر را جذب می نمایند، سازمان تامین اجتماعی نیز در سالهای اخیر با پیروی از این سیاست، تعدادی از بازیکنان (مدیران) غیر حرفه ای! را از خارج از سازمان جذب کرده است. البته بسیاری از آنها بعد از اینکه حسابی به خودمان گل زدند و توزرد از آب درآمدند بصورت رایگان به تیمهای دیگر واگذار شدند، البته کل مبلغ قرارداد و بیشتراز آن را کامل گرفتند. نوش جانشان! لازم به ذکر است سازمان تامین اجتماعی در این بازار نقل و انتقال کاملا یکطرفه عمل کرده یعنی فقط از بازیکنان خارجی استفاده کرده و هیچ بازیکن خودی برای بازی (مدیریت) به سازمانهای دیگر واگذار نکرده. بعضی ها میگویند چون تامین اجتماعی تیم پولداری است بنابراین بازیکن سازی نمی کند و فقط از ستارگان سایر تیمها استفاده می کنند. بعضی ها هم به ما می گویند: شما بی استعداد هستید، مغز شما، مغز نیست پاره آجر است ولی اینهایی که از بیرون می آیند یه چیز دیگه هستند.
خلاصه اینکه در بین شصت هفتاد هزار پرسنل سازمان تامین اجتماعی تاکنون هیچ استعداد درخشانی برای مدیریت سازمانهای دیگر دیده نشده است. حتی شستا و شرکتهای زیر مجموعه آن که متعلق به سازمان تامین اجتماعی هستند کوچکترین اجازه ای حتی به اظهار نظر کارکنان سازمان تامین اجتماعی نمی دهند چه رسد به مدیریت. بطوریکه اگر فردی از همکاران سازمان بخواهد از این فکرها بکند مافیای شستا طرف را با ساطور شقه شقه می کند. باور ندارید، اندکی تفحص بفرمائید.
بنابراین همکاران عزیز! تقصیر خودتان است، نه دانشگاه دیده اید و نه استعداد و توان مدیریت دارید. البته تقصیر شما هم نیست، از قضای روزگار هر چی آدم بی استعداد هست تو سازمان جمع شده، این حقیر هم مثل شما.
البته هجوم بازیکن نماهای خارجی به سازمان تامین اجتماعی در بسیاری از موارد بخاطر احساس تکلیف شدید است و ربطی به مسائل مادی ندارد. ولی انصافا شما خودتان را جای آنها بگذارید. یک تیمی به شما پیشنهاد بازی و حتی کاپیتانی تیم را داده، و چندین برابر جای قبلی تان حقوق و مزایا می پردازد. گذشته از اینها، هر گندکاری هم که بکنید نه کسی از شما می پرسد و نه شما جوابگو خواهید بود. شما باشید قبول نمی کنید؟ نه، راستش را بگوئید!
گل سرسبد بازیکنان خارجی، همین آقای ذبیحی است که بدون هیچ سابقه مدیریتی و یا تحصیلات مدیریتی بصورت غیر قانونی مدیر عامل سازمان شده و مشغول کسب تجربه (بخوانید گندکاری) برای احراز سمت وزارت نیرو هستند.
اون یکی هم که معاون اقتصادی و برنامه ریزی شده از سپاه اومده، بهش میگن سردار. حالا سرداری چه ربطی به سازمان داره، با این کاریت نباشه. ربطش رو شماها نوفهمین!
یا دو تای دیگه که از گزینش وزارت اقتصاد (رضائیان، مدیر کل دفتر هیات مدیره) و گزینش نهاد ریاست جمهوری (یابو، مدیر کل امور اداری) تشریف آوردن و بعضی از اعضای هیئت مدیره و هلو ها هم که جای خود دارند. تو طبقه نهم از این بازیکنان زیاد هستند.

- مدیران خودی (در اصل بیخودی) ارزشی: خوشبختانه این مدیران از بدنه سازمان تامین اجتماعی انتخاب شده اند. تنها اشکالی که وجود دارد این است که به درد هر کاری می خورند الا مدیریت. نمونه اش همان موقرمزی که خدمتتان عرض کردم یا معاون فنی درآمد که همزمان سرپرستی معاونت امور استانها را بر عهده دارد در یک جلسه سخنرانی دو کلمه حرف عادی را نمی تواند بیان کند (برای کسب اطلاعات بیشتر به مطلب «مدیریت احمدی نژادی در سازمان تامین اجتماعی » در همین وبلاگ رجوع نمائید.)
تازه اینها خوب هاش هستند که معاون شده اند پایین دستی ها که اغلب واویلاست. این مدیران به مدیران ارزشی معروف هستند ولی ما هرچقدر تفحص کردیم ندانستیم این ارزشی بودن یعنی چه؟ یعنی به یه سری ارزشها معتقدند یا عاملند؟ این ارزش ها چه چیزهایی هستند؟ راستگویی، عدالت، انصاف، صداقت، یکروئی، ایثار، یا درستکاری و امثالهم. حتما منظور از ارزشی بودن این چیزها نیست. پس چه چیزهایی یک مدیر ارزشی را از یک مدیر غیر ارزشی متمایز میکند؟ تعهد یا تخصص؟ یا هردو؟ تخصص که نمی تواند باشد، پس حتما منظور تعهد هست، اما تعهد به چه چیز یا چیزهایی؟ تعهد به پول و مقام و قدرت؟ یا غیر از اینها؟ ....
ویژگی مشترک همه این مدیران این است که یک جورایی به یک جاهایی وصل هستند. خوب هم وصل هستند. فقط همین. شما هم اگه وصلی! بسم ا... . وصل نیستی، برو کنار باد بیاد.

- نظریه یا کار کارشناسی : نظریه کارشناسی چیزی است که کارشناسان از خودشان در می کنند و فقط به درد عمه شان می خورد. یعنی چی؟ یعنی اینکه این حضرات مدیران فوق الذکر در خیلی از موارد کوچکترین علاقه ای به کار کارشناسی ندارند، حتی بعضی وقتها کار یا نظریه کارشناسی را توطئه دشمنان و استکبار جهانی و صهیونیستها می دانند. بنابراین برای زدن مشت محکم بر دهان دشمنان و استکبار .... از تصمیمات کارشناسی شده اجتناب می کنند. در اینصورت بعضی از تصمیماتی که در ستاد مرکزی اخذ می شود نه بر اساس کار کارشناسی و علمی، که بصورت عشقی و دیمی گرفته می شود. لازم به ذکر است اکثر این مدیران یک جور حلقه ها و محفلهایی دارند و مهمترین تصمیمات و رویدادهای سازمانی از توی این محفلها بیرون می آید. مثلا به بهانه هیئت مذهبی دور هم جمع می شوند و در حین عبادت یا قبل و بعد از آن در مورد مسائل سازمان بصورت کاملا اتفاقی صحبت می کنند و اتفاقا یک تصمیماتی می گیرند مثلا فلانی بچه خوبیه، اونجا بذاریمش. یا اون یکی خیلی پررو شده کله پاش کنیم. و از این قبیل تصمیمات ... این تصمیمات در سر میز غذاخوری، در کوه و خیلی جاهای دیگر هم بصورت دوستانه و محفلی اتخاذ می گردد. البته بعدا دلیل کارشناسی می شود برایش پیدا کرد.