شتر در خواب بیند پنبه دانه ...
اعضای هیئت مدیره و پرسنل سازمان تامین اجتماعی ، نمایندگان مجامع کارگری، کارفرمائی و بازنشستگی ، برخی از نمایندگان مجلس و وزرا، این اواخر، دچار این نگرانی و اضطراب شده بودند که نکند خدای نکرده آقای ذبیحی مدیرعامل فوق العاده و همه فن حریف سازمان تامین اجتماعی از این سازمان کنار گذاشته شود. (خودش که به اختیار خودش رفتنی نیست) لذا بسیاری از این عزیزان دچار افسردگی و ناراحتی روحی و روانی شده بودند و به زمین و زمان التماس می کردند که تو رو خدا ذبیحی ما را از ما نگیرید. بعد از پنجاه سال بالاخره سازمان تامین اجتماعی یک منجی پیدا کرده است ...
آقای ذبیحی هم با توجه به درخواست های متعدد بندگان خدا، بالاخره خیال همه راحت کردند و اخیرا اعلام نموده اند که حداقل تا ده سال آینده به مدیریت در سازمان تامین اجتماعی ادامه خواهند داد. بعد از شنیدن این خبر موج شادی ، سازمان تامین اجتماعی و مخاطبان آن را فرا گرفت و بسیاری از آنها مراسم شکرگذاری بجا آورده و شیرینی پراکنی نمودند.
آقای ذبیحی خطاب به عده بسیاری محدودی از فریب خوردگان انسان نما فرمودند که این همه در مطبوعات و سایت ها خودشان را خسته نکنند، گوش ما به این حرفها بدهکار نیست.
یکی از این فریب خوردگان گرد و غباری، در سخنانی که بوی توطئه می داد ، گفت: ما هر چقدر تلاش می کردیم این روی ذبیحی را نشان دهیم، بازهم خیلی ها قبول نمی کردند. ولی با فرمایشات اخیر آقای ذبیحی دیگر حجت بر همگان تمام شد. چرا که بر همه ثابت شد که ایشان به تمام معنا یک فرد دیکتاتور هستند.
ایشان می گویند شما هر چقدر انتقاد بکنید، ما ککمان هم نمی گزد، اصلا گوشمان به این حرفها بدهکار نیست. هر کاری که دلمان بخواهد انجام می دهیم و هیچ کس هم جلودارمان نیست، آی نفس کش...
اما آقای ذبیحی فراموش کرده اند که این سبک مدیریت مال چندصد سال پیش بود و در کشورهای مترقی خیلی وقتها پیش نسل اش منقرض شده، در حال حاضر هم در کشورهای در حال توسعه رو به انقراض است. اصلا این سبک مدیریتی هیچ نسبتی با توسعه و پیشرفت ندارد.
آقای ذبیحی فراموش کرده اند که عصر حاضر دوره این دیکتاتور بازیها و هیچ انگاری انسانها نیست، نه آدمها هم همان آدمهای قرنهای پیش هستند ، نه شرایط همان شرایط است، و نه میتوان با این خودسریها و تحقیر انسانها، به جایی رسید. در دنیای جدید شما تا وقتی به مدیریت ادامه می دهید که زیرمجموعه تان بخواهند، اگر نخواستند در کمال آرامش و مسالمت تشریف می برید (ولی حذف نمی شوید) و ضمن اینکه بر عملکرد روسای جدید نقد و نظارت می کنید، به تلاش و خودسازی تان ادامه می دهید و خودتان را به حدی می رسانید تا زیرمجموعه دوباره طالب شما بشوند. در این سیستم همیشه مقبول ترین ها راس کار هستند. به همین سادگی. حتی از دماغ کسی هم خون نمی آید.
اما در مورد ماندگاری تا ده ساله آینده، از آقای ذبیحی که ریاضی خوانده اند بعید است که این قدر محاسباتشان ضعیف باشد، ما هر طور محاسبه کردیم، دیدیم این معادله به جواب نمی رسد. در هر صورت آرزو بر میانسالان عیب نیست.
تازه اگر این معادله به جواب هم می رسید بازهم یک جای کار اشکال داشت و آن اینکه اگر آقای ذبیحی بخواهند ده سال بر سازمان تامین اجتماعی حکومت نمایند عمر سازمان هیچوقت به ده سال نمی رسد، بنابراین با یک معادله دو مجهولی سر و کار داریم.
اما یکی از عناصر معلوم الحال هم خطاب به آقای ذبیحی گفت:
آقای ذبیحی شما تا هر وقت باشید ، ما هم هستیم، بعد از شما هم هستیم و بعد از ما هم خواهند بود افرادی که چشمشان را به زورگویی ها و بی عدالتی و ظلم امثال شماها نخواهند بست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر