مدیریت برای چه کسی؟

نگاهی به وضعیت مدیریت در سازمان تامین اجتماعی

سازمان تامین اجتماعی در هشت ماه اخیر ، دورانی بحرانی و پرتنش را پشت سر گذارده است. بحران موجود با تغییر اساسنامه این سازمان و خارج نمودن آن از حوزه وزارت رفاه و تامین اجتماعی آغاز شد. بطوریکه این امر نارضایتی های گسترده ای را در بین ذینفعان و شرکای اجتماعی این سازمان بوجود آورده است. یکی از عجیب ترین این نارضایتی ها و اختلاف نظرها، بین وزارت رفاه و تامین اجتماعی و دولت ، و یا بعبارت بهتر، بین وزیر رفاه و تامین اجتماعی و رئیس دولت روی داد. مهمتر از همه اینکه مجامع کارگری و بازنشستگی نیز به عناوین مختلف به این وضعیت تحمیلی اعتراض نمودند. بدنه کارشناسی سازمان تامین اجتماعی نیز هم قویا با این اعمال نظرها مخالفت نمود. اما علیرغم این اعتراضات ، مدیرعامل جدید سازمان تامین اجتماعی بر اساس اساسنامه جدید و با حکم رئیس جمهور منصوب شد.

در مرحله بعد، انتخاب آقای ذبیحی بعنوان مدیر عامل جدید سازمان نیز از چالش برانگیز ترین موضوعات شد، چراکه سوابق کاری ایشان نشان میداد که به هیچ وجه در حد و اندازه های مدیر عامل سازمان عظیم و پرمخاطب تامین اجتماعی نمی باشند. البته عملکرد هشت ماهه آقای ذبیحی نشان داد که تردیدها و مخالفتهای مطرح شده بی مورد نبوده است.

شاید مهمترین زمانی که نارضایتی ها نسبت به عملکرد آقای ذبیحی به منصه ظهور رسید، موضوع مطرح شدن وی به عنوان کاندیدای وزارت نیرو بود. همگان به یاد دارند که رئیس جمهور بعد از ناکامی مهندس علی آبادی در کسب رای اعتماد مجلس، آقای ذبیحی را رسما به عنوان کاندیدای وزارت نیرو به مجلس معرفی نمود. اما نامه مذکور به بهانه نزدیکی شبهای قدر، بلافاصله پس گرفته شد. در همان زمان حرف و حدیث های بسیاری مطرح شد مبنی بر اینکه عملکرد ضعیف آقای ذبیحی در سمت مدیرعاملی سازمان تامین اجتماعی و نارضایتی ها و اعتراضات موجود، شک و تردیدهائی در خصوص کسب رای اعتماد مجلس بوجود آورده است.

علی ایحال در فرصت باقی مانده، آقای ذبیحی و تنی چند از دوستانشان تلاش های گسترده ای برای معرفی مجدد وی به عنوان وزیر نیرو مطرح کردند. اما این بار نارضایتی ها از عملکرد آقای ذبیحی شکل علنی تری به خود گرفت. تعدادی زیادی از نمایندگان مجلس در مصاحبه هایشان با خبرگزاری ها و در نظرسنجی های بعمل آمده، از عدم صلاحیت ذبیحی برای تصدی وزارت نیرو سخن راندند. بطوریکه نظرسنجی های بعمل آمده نشان می داد که آقای ذبیحی از پائین ترین شانس در بین سه گزینه پیشنهادی برای وزارت خانه های نیرو، آموزش و پرورش و رفاه و تامین اجتماعی برخوردار می باشند. همچنین تعدادی از نمایندگان و چهره های سرشناس مجامع کارگری و بازنشستگی و نیز مدیران سابق سازمان تامین اجتماعی از عملکرد مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی انتقاد کردند.

بنابراین رئیس جمهور با توجه به واقعیت های موجود، آقای مهندس نامجو (معاون وقت وزارت نیرو) را به عنوان کاندیدای وزارت نیرو به مجلس معرفی نمود، که ایشان با 210 رای به عنوان وزیر نیرو انتخاب شدند. لازم به ذکر است آقای نامجو، بالاترین رای در بین وزرای نیروی بعد از انقلاب بدست آورد. همین امر نشان میداد که رئیس جمهور انتخاب درستی نموده و در این مورد، بین دولت و مجلس همکاری و هماهنگی کاملی وجود داشته است.

لذا با توجه به این شرایط و علنی شدن اعتراضات مراجع مختلف، دیگر دلیلی برای ادامه کار آقای ذبیحی در سازمان تامین اجتماعی باقی نمی ماند.

اما بعد از ناکامی در بدست آوردن کرسی وزارت نیرو، آقای ذبیحی، تلاشهایی را در جهت حفظ صندلی مدیر عاملی سازمان تامین اجتماعی آغاز نمود. اولین تلاش که مایه بهت و حیرت خبرنگاران و خبرگزاری های مختلف شد، برگزای نشست خبری مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی بعد از هشت ماه از آغاز بکارش بود. در این نشست اکثر خبرنگاران از وضعیت اطلاع رسانی سازمان و عدم امکان مصاحبه با مدیر عامل انتقاد نمودند و آقای ذبیحی هم ضمن پذیرفتن این انتقادات، ادعا نمود که چون اهل مانور دادن نیست لذا خواسته تا بعد از اینکه کار قابل توجهی انجام داد نشست خبری برگزار کند. و برای جلب نظر خبرنگاران ، وعده همکاری و مساعدت در پذیرفتن شغل خبرنگاری به عنوان شغل سخت و زیان آور و بازنشستگی پیش از موعد را مطرح نمود.

البته در ابتدای این نشست خبری ، آقای ذبیحی با تاکید و شرح و تفصیل، ادعا نمود که علیرغم انتقادات و ادعاهای موجود در خصوص وضعیت بحرانی سازمان تامین اجتماعی ، در حال حاضر وضعیت سازمان نه تنها کاملا نرمال بلکه در حال شکوفایی می باشد. همین صحبتها ، علت تشکیل این نشست خبری را شرح می داد و حاکی از بیم و اندیشه ایشان از آینده شغلی خود بود.

شرکت در مراسم افتتاح پروژه ها نیز یکی دیگر از تلاش ها و تقلاها بمنظور تبلیغ و بزرگنمایی فعالیتهای آقای ذبیحی بود که در آخرین مورد، در مراسم افتتاح بخش‌هاي مختلف درماني در بيمارستان لبافي‌نژاد تهران شرکت نمود که حواشی خاص خودش را داشت و البته جالبترین و مضحک ترین موضوع مربوط به آن، مصاحبه آقای سهراب‌پور رئيس بيمارستان لبافي‌نژاد بود که ادعا کرد در همان روز از جریان افتتاح خبردار شده است.

لطفا به خبر زیر در همین رابطه توجه نمائید:

«به گزارش خبرنگار ايلنا، در اين مراسم دكتر منصور سهراب‌پور رئيس بيمارستان لبافي‌نژاد در اظهاراتي تعجب‌انگيز، گفت: تا صبح امروز از برگزاري اين مراسم و افتتاحيه بي‌اطلاع بودم.

اين در حالي است كه سازمان تامين اجتماعي روز قبل از افتتاح در نمابري به رسانه‌ها خواستار حضور خبرنگاران در اين مراسم شده بود. »

لذا نمایشی بودن این افتتاح که با دعوت از خبرنگاران همراه بود بر همگان آشکار شد.

در خصوص مدیریت ضعیف آقای ذبیحی در سازمان تامین اجتماعی مطالب زیادی نقل شده است. پاره ای از دستاوردهای آقای ذبیحی در دوران مدیریتشان در سازمان تامین اجتماعی عبارتند از: بی ثباتی در مدیریتها، تصمیم گیری های غیرکارشناسی و سلیقه ای، بی توجهی به منابع انسانی ، بی توجهی به شرکای اجتماعی، تضعیف جایگاه مدیریت در سازمان و ...

بی ثباتی در سطوح مختلف مدیریت، اوضاع اسفناکی را در سازمان تامين اجتماعي بوجود آورده است. در هشت ماهه اخیر این سازمان با عزل و نصب های پی در پی مدیران در سطوح مختلف مواجه بوده که در اغلب موارد وضعیت مضحکی به خود گرفته است. آقای ذبیحی کوچکترین رفتار و واکنش مدیران سازمان که باب میل ایشان نبوده را با حکم عزل پاسخ دادند. بعنوان مثال آقای ذبیحی مدیر درمان یکی از استانها را سه ماه پس از انتخاب، عزل نمود، و یا اینکه یکی از معاونینش را با تحقیرآمیز ترین شکل ممکن و با اتهام تخلف از کار برکنار نموده و دقیقا پانزده روز بعد وی را بعنوان مشاور خود برگزید.

در یکی از آخرین عزل و نصبها ، مدیر کل تهران بزرگ را از کار برکنار نمود و ایشان در اعتراض به این امر در ابتدا حاضر به پذیرش حکم مذبور نبوده و تا چند روز در اداره کل تهران بزرگ هر دو مدیر کل قبلی و جدید به همراه معاونانشان حضور داشتند. مدیر کل معزول نیز در مصاحبه با خبرگزاری ها مدعی شد که آقای ذبیحی پس از ناکامی در وزیر شدن تعادل روحی خود را از دست داده است. واکنشی که در طول تاریخ سازمان تامین اجتماعی بی سابقه بوده است. هر چند عدم واکنش به این اظهار نظر حاکی از تایید ضمنی موضوع و جانبداری از مدیر کل معزول از طرف بسیاری از کارشناسان، مدیران، و شرکای اجتماعی سازمان بوده است.

مطمئنا مهمترین ویژگی مدیریت آقای ذبیحی در سازمان تامين اجتماعي ، بی قانونی و سلیقه ای عمل کردن می باشد. بسیاری از تصمیمات ایشان بر خلاف قوانین و دستورالعملهای سازمان بوده است. ایشان حتی به نظرات هیئت مدیره سازمان که طبق اساسنامه جدید سازمان می بایست مجری مصوبات آن باشند وقعی ننهاده و کاملا سلیقه ای و غیرکارشناسانه عمل نموده است.

تمامی این شرایط حاکی از تضعیف نهاد مدیریت و لوس شدن مسئولیتها در این سازمان بوده و اوضاع بسیار بی ثبات و متشنجی را بر این سازمان بزرگ حاکم گردانیده است. به جرات میتوان گفت جایگاه مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی هیچوقت تا این حد پایین نیامده بود.

فراموش نکنیم که سازمان تامين اجتماعي با جمعیت زیادی از مردم در ارتباط بوده و وضعیت آن بر سرنوشت میلیونها نفر از هموطنان تاثیرگذار می باشد. چه بسا کوتاهی این سازمان در انجام وظایفش منجر به بحرانهای عظیم اجتماعی گردد. مطمئنا شرایط موجود از دید دولتمردان و نمایندگان ملت پنهان نمانده و تصمیمات مقتضی جهت بهبود اوضاع و ایجاد ثبات و آرامش اتخاذ خواهد گردید. اما نباید فراموش کرد که وضعیت موجود، این سازمان را روز به روز به سمت قهقرا پیش می برد.

در حال حاضر با توجه به نارضایتی گسترده ای که از عملکرد آقای ذبیحی در بین کارشناسان و مدیران سازمان تامین اجتماعی، مجامع کارگری و بازنشستگی، نمایندگان مجلس و شرکای اجتماعی سازمان وجود دارد. این سئوال وجود دارد که آقای ذبیحی برای چه کسی مدیر عاملی می کند؟